Πρέπει να ανεβάσουμε ένα σκαλί παραπάνω τις διεκδικήσεις για τη Θεσσαλονίκη

Σε κάθε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, προσπαθώ να αναδείξω μέσα από συγκεκριμένες προτάσεις και παρεμβάσεις αυτό που πιστεύω ότι είναι καλό για την πόλη. Το μείγμα των παρεμβάσεών μου αποδεικνύει ότι δεν εμφορούμαι μόνον από αντιπολιτευτική διάθεση, καθώς πιστεύω πως ό,τι γίνεται και από την παρούσα διοίκηση και είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, οφείλω να το στηρίξω. Αυτό είναι αποτέλεσμα της εμπειρίας που έχω αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και ιδιαίτερα από την περίοδο που διετέλεσα Αντιδήμαρχος.

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης – υπό οποιαδήποτε δημοτική αρχή – παλεύει μονίμως με μια σειρά ζητημάτων που ποτέ δε λύνονται. Ανά περιόδους παρατηρείται σε ορισμένα πεδία βελτίωση, άλλες φορές χειροτέρευση – η ατζέντα, όμως, παραμένει εκνευριστικά η ίδια. Καθαριότητα, δημόσιος χώρος, συγκοινωνία, μεταφορές. Είναι προφανές ότι αυτά τα ζητήματα δεν μπορούν να λυθούν όσο και αν επιμένουμε, όσο και αν προσπαθούμε. Δεν λύνονται – κατά την δική μου εκτίμηση – για πολύ συγκεκριμένους λόγους.

Πρώτος, διότι έχουν επείγοντα χαρακτήρα, γεγονός που μας οδηγεί να αναζητούμε άμεσες λύσεις που θα ανακουφίσουν αλλά δεν θα λύσουν οριστικά το εκάστοτε ζήτημα. Δεύτερος λόγος, διότι πολλά από αυτά δεν μπορούν να λυθούν στο διοικητικό – θεσμικό επίπεδο της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης. Απαιτούνται παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες από υψηλότερο επίπεδο. Τρίτος λόγος – και ως αποτέλεσμα των δύο προηγούμενων – η απουσία ενός ενιαίου ή στρατηγικού οράματος για την πόλη.

Κάτι, όμως, πρέπει να γίνει. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να σπάσουμε αυτόν τον φαύλο και ανατροφοδοτούμενο κύκλο της αναποτελεσματικότητας. Είναι καλό το κυνήγι της άμεσης λύσης, της εδώ και τώρα βελτίωσης, όταν, όμως, δεν είναι μέρος μιας συνολικής προσπάθειας η εμπειρία έχει δείξει ότι λίγο νωρίτερα ή λίγο αργότερα γυρνάμε πάλι στο σημείο μηδέν.

Εδώ, λοιπόν, έρχομαι να προτείνω στην παρούσα διοίκηση να ανεβάσει το σκαλί των διεκδικήσεων για την πόλη ένα επίπεδο πιο πάνω. Ακούσαμε για τραμ, βλέπουμε πρωτοβουλίες στην καθαριότητα, παρατηρούμε ορισμένα μπρος-πίσω στα ζητήματα της μικροκινητικότητας και των ποδηλατοδρόμων. Εκτίμησή μου είναι πως πρέπει να κινηθούμε διαφορετικά. Για παράδειγμα, το ζήτημα των συγκοινωνιών, των μετακινήσεων, των μεταφορών εν γένει απαιτεί έναν δεσμευτικό σχεδιασμό. Αν μιλήσουμε για τραμ, όπως το έκανε ο Δήμαρχος, πρέπει πακέτο να δούμε όλο το σχέδιο της βιώσιμης αστικής κινητικότητας. Να δούμε ξανά εάν θέλουμε και πού ποδηλατοδρόμους, εάν το έργο θα είναι συμπληρωματικό προς το Μετρό, εάν ο ΟΑΣΘ μπορεί να συναρθρώσει με τις δυνάμεις του τις ανάγκες της πόλης. Να δούμε εάν προτεραιότητα είναι η σύνδεση με το αεροδρόμιο ή η επέκταση του Μετρό στα δυτικά. Αν δεν είναι το αεροδρόμιο και είναι τα δυτικά, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο οι επισκέπτες της πόλης να έχουν τη δυνατότητα μιας αξιόπιστης συγκοινωνιακής επιλογής να έρθουν στο κέντρο.

Όλα, λοιπόν, αυτά τα ζητήματα, για να μην είναι σκόρπιες ψηφίδες που δεν δημιουργούν ψηφιδωτό, πρέπει να μπουν σε μία σειρά. Ας πάρει ο κ. Αγγελούδης την πρωτοβουλία και ας προκαλέσει έναν τέτοιο δημόσιο διάλογο για τα κομβικά ζητήματα της πόλης. Εκεί μπορεί να συμφωνήσουμε, μπορεί και να αντιπαρατεθούμε. Η πόλη όμως θα βγει συνολικά κερδισμένη.

Ο Κώστας Ιακώβου είναι δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Θεσσαλονίκης και πρώην αντιδήμαρχος του Δήμου Θεσσαλονίκης