Μετά τις εκλογές τι;
Του Ιωάννη Γκουσμπουνάρη*
Αυτό το άρθρο γράφεται λίγες ημέρες μετά τις εκλογές που διεξήχθησαν στις 20-9-2015, θέλει να σηματοδοτήσει και κυρίως να καταδείξει πως μετά την κυριαρχία του Σύριζα και δευτερευόντως των ΑΝΕΛ, και με δεδομένο πως επίκειται η εφαρμογή του νέου προγράμματος (μνημόνιο), πρέπει να αναρωτηθούμε πως μπορεί αυτή η κοινωνία να αντέξει το νέο τοπίο και να ξεκινήσει βήμα – βήμα την περιβόητη ανάπτυξη.
Έφτασε ο καιρός να διεκδικήσουμε , ως πολίτες-κοινωνία, την έξοδο από τον διαβολικό κύκλο της καθοδικής πορείας στην λιτότητα. Κατά γενική ομολογία των ηγετών της Ευρώπης και πολλών στελεχών της Ελληνικής Οικονομίας ( των τελευταίων έξι ετών ) η χώρας μας βρίσκεται σε καθοδικό κύκλο και σε μία ατέρμονη πορεία χωρίς καμία προοπτική ανάπτυξης. Η αρχική στόχευση των μνημονίων ήταν διαφορετική από τις ανάγκες της Ελληνικής Οικονομίας.
Ανάγκες οι οποίες είναι η εξής :
Α. η Ελληνική Οικονομία πρέπει να είναι ανταγωνιστική στον πρωτογενή τομέα όπου σημαίνει οικονομικές και χαμηλές τιμές παραγόμενων προϊόντων ώστε να έχουμε αύξηση των εξαγωγών μας και παράλληλα να μειωθούν οι εισαγωγές μας με την μεγαλύτερη ιδιοκατανάλωση προϊόντων μας. Να επιτύχουμε οικονομίες κλίμακας και να γίνουν επενδύσεις στον δευτερογενή τομέα αλλά που συνδέονται άρρηκτα με τον πρωτογενή. Τυποποίηση, συσκευασία, μικρής μορφής επεξεργασία, των ελληνικών παραγόμενων προϊόντων προς εξαγωγή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πώληση χύμα ελαιολάδου προς την Ιταλία , αφορά τα 2/3 της παραγωγής μας, για να συσκευαστεί εκεί και να πωληθεί στην Βόρεια Ευρώπη με περιθώριο κέρδους που υπερβαίνει και το 200% από την αρχική τιμή
Β. προσιτές και ανταγωνιστικές τιμές για το τουριστικό μας προϊόν στην ανοιχτή παγκόσμια αγορά. Λόγω γεωγραφικής περιοχής όπου ανταγωνιζόμαστε κράτη με χαμηλές τιμές , Τουρκία π.χ. , και της μετατόπισης αγοράς τουριστικού πακέτου από νέες πηγές , Internet π.χ. , καθιστά πολύ μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα τις οικονομικές τιμές.
Γ. την δυνατότητα των χωρών της Ευρώπης , κατά κύριο λόγο, αλλά και όλων των εν δυνάμει επενδυτών , να επενδύσουν πολύ πιο εύκολα στην χώρα μας με εξάλειψη της γραφειοκρατίας και την απεμπλοκή των παγωμένων επενδύσεων , υπολογίζεται πως μόνο στον κλάδο του τουρισμού 2,5 δις € αναμένουν το πράσινο φως εδώ και 2 έτη. Να σημειωθεί πως οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις (καθαρές) στην χώρα μας , το 2014 ήταν 1,6 δις € , ανάλογα ήταν και τα προηγούμενα έτη, ποσό αρκετά χαμηλότερα από αντίστοιχες χώρες , π.χ. η Πορτογαλία έχει 6 δις €, που μεταφράζεται σε λιγότερες θέσεις εργασίας , λιγότεροι φόροι , λιγότερα έσοδα.
Με δεδομένο πως τα νέα μέτρα από το μνημόνιο (αναγκαία?) δεν μπορούν να γίνουν αφετηρία ανάπτυξης , το βιώσαμε έξι έτη, και η βίαιη έξοδος από το ευρώ θα αποτελείωνε την Ελληνική Οικονομία, μόνο στο άκουσμα της είδησης θα κατέρρεε η αγορά από τον ψυχολογικό παράγοντα και μόνο, η πρόταση είναι:
Α. Επιθετική πολιτική επενδύσεων με απεμπλοκή όλων των προτεινόμενων προτάσεων είτε με θετική είτε με αρνητική έκβαση (αλλά σε περίπτωση άρνησης να υπάρξει έλεγχος ) , δέσμευση για απάντηση σε κάθε νέα επένδυση εντός 3 μηνών με τελεσίδικη απόφαση που δεν θα αναιρείται , καθορισμός 5ετούς σταθερού φορολογικού καθεστώτος για τις νέες επιχειρήσεις και μείωση της γραφειοκρατίας στο δημόσιο π.χ. με έλεγχο της υπηρεσίας όταν καθυστερεί μία έγκριση για επένδυση.
Β. Ιδιωτικοποιήσεις όλων των δημοσίων φορέων που δεν αποφέρουν ούτε ένα ευρώ στα ταμεία του κράτους, π.χ. Ξενία, Ελληνικό, Ολυμπιακά Ακίνητα κ.α. και στην συνέχεια επιχειρήσεων ή οργανισμών που θα λειτουργήσουν καλύτερα με τον ιδιωτικό τομέα. Έγκριση για νέες επενδύσεις σε δημόσιο χώρο με τάχιστες διαδικασίες π.χ. μαρίνες , ξενοδοχεία, ιχθυοτροφεία κ.α..
Με κοινό μέτωπο ή τουλάχιστον πολυπληθές , από την πλευρά μας , θα υποστηρίξουμε και θα διαπραγματευτούμε πως με τις συνεχείς συμφωνίες ( μνημόνια) ζούμε σε μία σπείρα καθόδου ( ανεργία, μείωση μισθών κ.α. ). Η πορεία προς την βίαιη έξοδο από το ευρώ , που άθελά μας έρχεται, θα εξανεμίσει κάθε θετικό στην οικονομία μας και παράλληλα θα επιταχύνει την κλιμακούμενη κρίση χρέους . Πρόσφατη έρευνα του ΣΕΒ αναφέρει πως η Ελλάδα χρειάζεται νέες επενδύσεις 15δις €/έτος για να διατηρήσουμε το φετινό χαμηλό επίπεδο διαβίωσης.
Επομένως με την υστέρηση των εσόδων στο 8μηνο κατά 4δις € , την επικείμενη ανακεφαλαίωση των τραπεζών να μην εξαντλείται στα 25δις € (νέο δάνειο) , η μείωση των καταθέσεων να ξεπερνά τα 140δις € τα τελευταία έτη χωρίς να υπάρχουν σημάδια επιστροφής και την φοροδοτική ικανότητα των πολιτών να εξαντλείται λόγω των πολλών φόρων ή και να προκαλεί την τάση για φοροδιαφυγή ή φοροαποφυγή μόνο με «επιθετικές» κινήσεις θα απεμπλακούμε. Με την βοήθεια των εταίρων αλλά και την δική μας στόχευση προς δημιουργία πλαισίου επενδύσεων , κανόνων και προτάσεων , με παράλληλη σύμπλευση από τους ενδιαφερόμενους φορείς να πετύχουμε την ανάπτυξη και την πορεία προς τα μπρος.
*Ο Ιωάννης Γκουσμπουνάρης είναι πολιτευτής με την Τελεία (Απόστολος Γκλέτσος) στην Α’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης.