Κωνσταντίνος Ζέρβας: Δεν με φοβίζει η σύγκριση με τον Γιάννη Μπουτάρη

|
THESTIVAL TEAM

Ανήμερα της διπλής γιορτής της πόλης, ο πρώτος πολίτης της Θεσσαλονίκης, ο νέος δήμαρχος της πόλης, Κωνσταντίνος Ζέρβας, μιλώστας στη Free Sunday, αναλύει τη φιλοσοφία του, τόσο για την καθημερινότητα όσο και για το μέλλον της πόλης. Ο κ. Ζέρβας μιλά για τις προτεραιότητές του, τη σύγκριση με τον Γιάννη Μπουτάρη και το μετρό Θεσσαλονίκης.

«Όλοι λέμε ότι η Θεσσαλονίκη έχει τις αντικειμενικές δυνατότητες να πρωταγωνιστήσει […]. Το ερώτημα είναι ποιοι το πιστεύουν, ποιοι θα αγωνιστούν γι’ αυτό, ποιοι θα μπουν μπροστά και θα συγκρουστούν γι’ αυτό. Και, από την άλλη, ποιοι, εφευρίσκοντας δικαιολογίες, λογής λογής “ευαισθησίες”, θα γίνουν τροχοπέδη. Το σίγουρο είναι ότι αυτοτοποθετούμαι συνειδητά στους πρώτους» λέει ο κ. Ζέρβας, ο οποίος διευκρινίζει τις σχέσεις του με την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση, αλλά και τον προκάτοχό του. Παράλληλα, όμως, θέτει τον πήχη με βάση τον οποίο θα ήθελε ο ίδιος να κριθεί στη λήξη της θητείας του.

Αναλυτικά η συνέντευξη του κ. Ζέρβα στον Χρήστο Μάτη:

Η Θεσσαλονίκη γιορτάζει σήμερα την απελευθέρωσή της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και σε λίγες μέρες την απελευθέρωσή της από τους Γερμανούς. Τι σημασία έχει για σας, στη διοίκηση της πόλης, η Ιστορία;

Όταν βρίσκεσαι στο τιμόνι μιας πόλης με αδιάλειπτη αστική ιστορία 24 αιώνων, όταν κάθε γωνιά της είναι συνυφασμένη με ιστορικά γεγονότα, όταν, όπου κι αν σκάψει κανείς, συναντά μνημεία από κάθε πολιτισμό και ιστορική περίοδο, η Ιστορία δεν μπορεί παρά να είναι παρούσα και να «υπενθυμίζει» διακριτικά το καθήκον μας. Άλλωστε μέσα από την Ιστορία σφυρηλατείται η συνείδηση της πόλης, αντιλαμβάνονται όλοι την ιστορική συνέχεια, την πολυμορφία, τους πολλούς και σημαντικούς πολιτισμούς. Και στα νεότερα χρόνια, όμως, η Θεσσαλονίκη του 20ού αιώνα είναι γεμάτη από στιγμές που άφησαν ανεξίτηλο σημάδι. Η απελευθέρωση της πόλης το 1912, η υποδοχή των προσφύγων από τη Μικρά Ασία, τα σκοτεινά χρόνια της Κατοχής, η απελευθέρωση από τη ναζιστική Γερμανία, οι μεταπολεμικές εξελίξεις, είναι όλα ψηφίδες του ίδιου ψηφιδωτού.

Όμως θα έχετε ακούσει ότι η πολλή Ιστορία δημιουργεί εμπλοκές στην άσκηση της πολιτικής. Για παράδειγμα, έγιναν θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης τα αρχαία σε έναν σταθμό του μετρό.

Η πόλη εκτός από παρελθόν πρέπει να έχει και παρόν και μέλλον. Δεν πιστεύω στην αντιπαράθεση, για παράδειγμα, «των αρχαιοτήτων με το μετρό». Δεν θα βρείτε κανέναν σε αυτή τη χώρα και σε αυτή την πόλη που θα επέλεγε να καταστρέψει μνημεία και αρχαιότητες για να προωθήσει έργα υποδομών. Έχουμε όλοι μας την κουλτούρα προάσπισης της αρχαίας κληρονομιάς της χώρας. Το ζήτημα με τον σταθμό Βενιζέλου δεν είναι «ή μετρό ή αρχαία». Είναι ψευδεπίγραφος πολιτικάντικος τακτικισμός ορισμένων αυτή η προσέγγιση. Και οι δύο τεχνικές μέθοδοι ολοκλήρωσης του σταθμού προβλέπουν τη διατήρηση των αρχαιοτήτων. Το ερώτημα σχετίζεται με τον τρόπο, με τον χρόνο, το κόστος και τις τεχνικές προδιαγραφές ενός δημόσιου έργου.

Σας ανησυχεί το ενδεχόμενο γενικότερα η αντιπαράθεση να αφορά το παρελθόν αντί το παρόν;

Με ανησυχεί ο εθισμός στη μετριότητα, η αποδοχή των κακώς κειμένων. Με ανησυχεί η δύναμη της αδράνειας, οι χαμηλές προσδοκίες. Με θλίβουν τα ανοιχτά κουφάρια στην πόλη, μνημεία αναποτελεσματικότητας, κακού σχεδιασμού και αδιαφορίας. Όλοι λέμε ότι η Θεσσαλονίκη έχει τις αντικειμενικές δυνατότητες να πρωταγωνιστήσει, να γίνει μια πόλη-πρότυπο, με ανάπτυξη, δουλειές, εισοδήματα, πολιτισμό, και τουριστικός προορισμός αξιώσεων. Το ερώτημα είναι ποιοι το πιστεύουν, ποιοι θα αγωνιστούν γι’ αυτό, ποιοι θα μπουν μπροστά και θα συγκρουστούν γι’ αυτό. Και, από την άλλη, ποιοι, εφευρίσκοντας δικαιολογίες, λογής λογής «ευαισθησίες», θα γίνουν τροχοπέδη. Το σίγουρο είναι ότι αυτοτοποθετούμαι συνειδητά στους πρώτους.

Πολύ συχνά ακούγεται ότι θα μπορούσαν να παραμεριστούν οι πολιτικές διαφορές για το «καλό της πόλης». Το «καλό της πόλης» δεν έχει πολιτική οπτική στην αφετηρία; Όλοι το ίδιο καλό βλέπουμε;

Ό,τι αφορά στα δημόσια πράγματα έχει πολιτική οπτική και αν θέλετε και ιδεολογικά σημεία εκκίνησης. Ποτέ δεν το αρνήθηκα, ποτέ δεν προσπάθησα να το αποκρύψω, ούτε να το εξουδετερώσω. Όμως πιστεύω βαθιά πως κάθε κοινωνία έχει έναν ελάχιστο κοινό παρονομαστή, ένα minimum κοινών παραδοχών. Πόσο δε μάλλον στα ζητήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου τα θέματα είναι πιο απλά. Είναι προς το καλό της πόλης να έχουμε μια πόλη καθαρή, μια πόλη με ευταξία, χωρίς εμπόδια στα πεζοδρόμια, με επαρκή φωτισμό. Μπορεί κανείς να διαφωνήσει ότι η πόλη χρειάζεται υποδομές, σοβαρά και αξιόπιστα ΜΜΜ, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, σχολικά κτίρια; Και, εν πάση περιπτώσει, εάν αυτά τα αυτονόητα δεν συνιστούν το «καλό» της πόλης, δεν μπορώ να φανταστώ τι θα το συνιστούσε.

Εδώ και τρεισήμισι μήνες οι μεταρρυθμίσεις είναι στο προσκήνιο. Τι μεταρρυθμίσεις θα προωθήσετε στον δήμο και ποιες θα θέλατε να κάνετε αλλά δεν μπορείτε θεσμικά;

Ζητούμενη είναι η βελτίωση, η καλυτέρευση δομών, υπηρεσιών και του τελικού κυρίως αποτελέσματος που φτάνει στον πολίτη και στην καθημερινότητά του. Είμαι δήμαρχος περίπου δύο μήνες και αυτό που μπορώ να σας πω με βεβαιότητα είναι πως γίνεται μια συστηματική προσπάθεια σε όλους τους τομείς. Αλλαγές στη διοίκηση, στην καθαριότητα, στις οικονομικές υπηρεσίες, στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα αιτήματα των πολιτών. Βέβαια αναγνωρίζω, όπως σωστά υπονοείτε, πως υπάρχουν όρια και εμπόδια. Εμπόδια θεσμικά, διοικητικές πρακτικές, ριζωμένες αντιλήψεις και νοοτροπίες. Είμαστε εδώ για να τα υπερβούμε και στον βαθμό που μπορούμε να προκαλέσουμε θετικές αλλαγές και σε πιο υψηλό επίπεδο. Κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσουμε για ουσιαστική ενίσχυση της αυτοδιοίκησης, για οικονομική αυτοτέλεια, για μεταφορά αρμοδιοτήτων και πόρων και, γιατί όχι, για μητροπολιτικές διοικήσεις στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας.

Πολλοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ σας επέλεξαν στον δεύτερο γύρο, αλλά σήμερα η παράταξή τους σας καταλογίζει ένταξη στην κυβερνητική παράταξη. Ειδικά από τη στιγμή που ήσασταν η σημαία του κ. Θεοδωρικάκου στις αλλαγές στον «Κλεισθένη» και από τη στιγμή που είχατε ταυτόσημες θέσεις με τον κ. Μητσοτάκη στο θέμα των αρχαίων της Βενιζέλου. Είστε ΝΔ; Σας αδικούν, δεν σας κατανοούν ή απλώς σας αντιπολιτεύονται;

Πολλά ερωτήματα συγκεντρωμένα. Απαντώ, λοιπόν, σε καθένα ξεχωριστά. Όποιος παρακολούθησε στενά την προεκλογική μας προσπάθεια αντιλήφθηκε ότι ήμασταν μια αυτοδιοικητική πρόταση. Αναδείξαμε πολλά ζητήματα, ασχοληθήκαμε με τα πραγματικά προβλήματα, ενδιαφερθήκαμε εκεί που πολλοί αμέλησαν. Ο κόσμος της Θεσσαλονίκης το είδε και μας επιβράβευσε γι’ αυτή μας τη στάση, γιατί η δική μας ατζέντα τον άγγιξε.

Από κει και πέρα, έπρεπε να υπερβούμε τα αριθμητικά δεδομένα της απλής αναλογικής, τα οποία διαμόρφωναν μια διοικητική παραδοξότητα. Με 67%, εκεί που με το προηγούμενο σύστημα θα είχαμε 28-29 εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους, βρεθήκαμε με επτά. Η πόλη, όμως, έπρεπε και πρέπει να διοικηθεί. Ούτως ή άλλως είχα πει πως την επομένη των εκλογών θα αναζητήσω ευρύτερες συναινέσεις και συνεργασίες. Αυτό έπραξα και οδηγηθήκαμε σε ένα νέο διοικητικό σχήμα, με συνοχή. Οι αλλαγές που έγιναν στον «Κλεισθένη» δεν αφορούσαν μόνο τη Θεσσαλονίκη – έγιναν για να διασφαλιστεί η «κυβερνησιμότητα» σε όλους τους δήμους.

Για το μετρό, σας θυμίζω ότι ήταν πάγια η θέση μου, από το 2014, υπέρ της απόσπασης και επανατοποθέτησης των αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου, οπότε δεν μεταβλήθηκε λόγω της κυβερνητικής αλλαγής.

Στο επί της ουσίας ερώτημά σας, νομίζω ότι είναι περισσότερο μια αντιπολιτευτική τακτική παρά αντικειμενική θεώρηση.

Σε κάθε περίπτωση, οι καλές σχέσεις με το «γκουβέρνο» είναι απαραίτητες για τη διοίκηση ή για τον δήμαρχο προσωπικά;

Τίποτα δεν είναι αξίωμα, όλα κρίνονται με βάση το συμφέρον της πόλης. Κανείς –πιστέψτε με– δεν θέλει να βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την κεντρική εξουσία. Όμως, αν κρίνω ότι κάπου, σε κάποιο σημείο, σε κάποιο θέμα ή ζήτημα, πρέπει να διεκδικήσουμε, να απαιτήσουμε, να επιστήσουμε την προσοχή, θα το κάνουμε. Το συμφέρον της πόλης και των πολιτών δεν υπηρετείται μόνο με καλές δημόσιες σχέσεις του δημάρχου. Οι δημόσιες σχέσεις δεν αλλάζουν την καθημερινότητα, δεν φέρνουν νίκες, δεν φέρνουν τη βελτίωση. Μέχρι στιγμής, οφείλω να ομολογήσω ότι η κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι έχει λίγους μήνες στο τιμόνι της χώρας, μας ακούει και δείχνει ενδιαφέρον. Ελπίζω αυτό να συνεχιστεί.

Ο προκάτοχός σας προώθησε την εικόνα μιας πόλης – τουριστικού προορισμού με πολλή ψυχαγωγία. Αυτό σημαίνει νυχτερινά μαγαζιά, άρα στις σημερινές συνθήκες πιέσεις για λιγότερους ελέγχους στο κάπνισμα, στο αλκοόλ, στην παράνομη στάθμευση. Τα πολλά «όχι» δημιουργούν απώλειες πελατειακού χαρακτήρα. Θα αντέξετε;

Η πόλη, για να λειτουργήσει και να είναι ελκυστική, χρειάζεται κανόνες. Οι κανόνες αυτοί θα προκύψουν από διαβούλευση και με βάση τη νομοθεσία, αλλά και τις καλές πρακτικές που εφαρμόζονται σε πόλεις που εξελίσσονται, που ευνομούνται. Και αφού υπάρξουν οι κανόνες, θα πρέπει να εφαρμόζονται. Η ευταξία είναι βασικός παράγοντας για την ανάπτυξη, για οποιαδήποτε επιτυχία της πόλης μας.

Σας φοβίζουν οι συγκρίσεις με τον προκάτοχό σας;

Δεν με φοβίζουν και δεν επιθυμώ να γίνω μέρος ενός τέτοιου άτυπου διαγκωνισμού. Κάθε δήμαρχος εκφράζει τα αιτήματα του καιρού του, κουβαλά πολιτικές και προσωπικές αξίες και θέσεις και αναδεικνύεται μέσα από την επαφή με τους ανθρώπους και την ικανότητά του να λύνει προβλήματα, να χαράσσει δρόμους. Ένα κράμα προσδοκιών, προτεραιοτήτων, επιθυμιών, παρατηρήσεων και απαιτήσεων, σαν πολλά μικρά ρυάκια που ενώνονται σε μια ενιαία κοίτη και διαμορφώνουν ένα συμπαγές αίτημα αλλαγής. Ήρθαμε για να θεραπεύσουμε, να χτίσουμε, να διορθώσουμε – όχι για να γκρεμίσουμε. Οι συγκρίσεις είναι αναμενόμενες και δημοσιογραφικά ενδιαφέρουσες, όμως δικός μου στόχος είναι να αφήσω με το πέρας της θητείας μου μια πόλη πολύ καλύτερη από αυτήν που παρέλαβα.

Να σας πάω, λοιπόν, τέσσερα χρόνια μπροστά: Τι νομίζετε ότι πρέπει να έχετε κάνει μέχρι τότε για να μπείτε ως σημαντική ψηφίδα στην ιστορία μιας πόλης που μετρά 2.300 χρόνια;

Πρέπει η Θεσσαλονίκη να είναι μια πόλη ευρωπαϊκή, με ό,τι σημαίνει αυτό. Μια πόλη καθαρή, μια πόλη λειτουργική, αισθητικά όμορφη και αναβαθμισμένη στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο. Με περισσότερη ανακύκλωση και εφαρμογή πολιτικών κυκλικής οικονομίας, που θα προσεγγίζει zero waste επίπεδα. Μια smart city που θα αξιοποιεί όλα τα διαθέσιμα τεχνολογικά μέσα, με open data που θα τροφοδοτούν την έρευνα, την καινοτομία, τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Μια πόλη με αναπλάσεις του δημόσιου χώρου που θα αποτυπώνουν τις φιλοδοξίες της και την αισιοδοξία της. Μια πόλη με ισχυρή εθνική συνείδηση, αυτογνωσία, και ταυτόχρονα ανοιχτή στον κόσμο και στις προκλήσεις της νέας εποχής.

Ακολουθήστε το Thestival στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.