Η Ελένη Ράντου αποκαλύπτει με τι θυμώνει η κόρη της

Η Ελένη Ράντου σε συνέντευξή της αναφέρθηκε στην κόρη της και στην καθημερινότητά τους.

Συνήθως λένε ότι οι ρόλοι των γονιών είναι μοιρασμένοι. Δηλαδή ο ένας παίζει τον ρόλο του κακού και ο άλλος, του καλού. Ισχύει το ίδιο για σένα και τον Βασίλη;

«Όχι, εμείς είμαστε και οι δυο ανορθόδοξοι. Είμαστε και οι δυο καλοί. Δεν παίζουμε τον ρόλο του αυστηρού γονέα. Ίσως επειδή η Νικολέτα είναι πολύ αυστηρή με τον εαυτό της. Οπότε μας αναγκάζει να την ξεφορτώνουμε από όλο αυτό το βάρος που βάζει η ίδια στον εαυτό της».
Μαζί σας είναι αυστηρή;

«Ναι, λέει ευθαρσώς τη γνώμη της. Αυτή είναι η αυστηρότητά της».

Συνήθως τι την ενοχλεί σ’ εσάς;

«Μας τα λέει όλα όσα την ενοχλούν. Συνήθως είναι πράγματα της καθημερινότητας. Κάτι που σίγουρα ενοχλεί τη Νικολέτα είναι το να έρχονται οι φωτογράφοι την ώρα που εγώ και ο Βασίλης έχουμε βγει έξω και να προσπαθούν να τη βγάλουν φωτογραφία. Θυμώνει πάρα πολύ. Κι αυτό, είναι αλήθεια, το ζει πάρα πολλά χρόνια…»

Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη συνταγή για γονείς όσον αφορά στην ανατροφή ενός παιδιού;

«Καμία. Σκεπτόμενη κάτι που έλεγα για πολλά χρόνια ότι μόνον η αγάπη πιάνει νομίζω ότι πλέον τείνω να το αναθεωρήσω. Δεν φτάνει μόνο η αγάπη όταν μεγαλώνεις ένα παιδί. Χρειάζονται πολύ περισσότερα πράγματα. Χρειάζεται μια πνευματικότητα, χρειάζονται ερεθίσματα, χρειάζειται ένα σύστημα, να υπάρχει δηλαδή ένας μπούσουλας στον οποίο θα μεγαλώνει το παιδί, γιατί και η απόλυτη ελευθερία το αποδιοργανώνει. Νιώθεις πολλές φορές ότι όταν βάζεις σ’ ένα παιδί πάνω από δυο επιλογές μπερδεύεται πάρα πολύ. Αν του πεις δηλαδή, διάλεξε ανάμεσα σε πέντε πράγματα, δεν θα ξέρει τι να διαλέξει. Καμιά φορά πρέπει να μειώνεις τις επιλογές για να μπορεί να έχεις καλύτερη συγκρότηση χαρακτήρα. Αλλά εμείς είμαστε και μια οικογένεια που λόγω καλλιτεχνικής κατεύθυνσης, έχει κάποια ιδιαιτερότητα. Κάποια διάστημα θα έχουμε αρκετό χρόνο και άλλα ο χρόνος μας είναι πολύ περιορισμένος. Οπότε πρέπει να γίνει μια άλλου είδους διαχείριση στον χρόνο. Γι’ αυτό δεν είχα κουράγιο να κάνω δεύτερο παιδί. Είχα αφοσιωθεί 100% στη Νικολέτα. Η τόσο πολλή αγάπη που της δίνουμε, με κάνει να σκέπτομαι καμιά φορά ότι η Νικολέτα θα αποζητά ο’ όλη της τη ζωή αυτή την αγάπη που-έχει βρει μέσα στο σπίτι Και θα έχει τόσο υψηλά στάνταρ, που κι αυτό δεν ξέρεις αν θα την κάνει ευτυχισμένη. Το ζήτημα είναι τι θα αναζητά σαν πρότυπο! Οπότε, πάντα θα νιώθεις ότι είσαι ανεπαρκής σε ότι κι αν έχεις κάνει.

Πηγή: full life